De invloed van de Brexit op kredietlimieten
Ik begin maar meteen met een soort disclaimer: het is nog te vroeg om de daadwerkelijke gevolgen van de Brexit in de economische cijfers terug te zien. De krimp van de Britse economie was in 2020 weliswaar 9,9%, maar dat werd voor een groot deel veroorzaakt door de gevolgen van de Covid-19- pandemie. Hoeveel invloed de naderende Brexit had? Dat blijft gissen, ook voor de absolute experts.
De komende jaren blijft het lastig om een concreet antwoord op die vraag te formuleren. Er gold al een overgangsperiode van zes maanden voor de ingang van bijvoorbeeld importregels en grenscontroles. Vanwege de pandemie is die voorlopig opgeschort tot in de tweede helft van het jaar 2022. De impact van Brexit wordt dus pas goed zichtbaar wanneer het virus onder controle is, de coronamaatregelen worden afgebouwd en er zodoende weer meer (handels)verkeer ontstaat. Door de langere overgangsperiode hebben bedrijven (en overheden) bovendien langer de tijd om zich geleidelijk aan de nieuwe situatie aan te passen. Zo kunnen ze zorgen voor de juiste documentatie of alternatieve afzetkanalen vinden, zoals Oost-Europese landen. Het is dus nog de vraag in hoeverre de gewijzigde handelsverhoudingen met de EU een snel herstel in de weg staan.
In de praktijk hebben ook kredietverzekeraars zich al enige tijd kunnen voorbereiden op de effecten van de Brexit. Die tijd hebben ze benut door vroegtijdig in kaart te brengen welke bedrijven naar verwachting het meest geraakt worden en de contacten met deze bedrijven te intensiveren. Voorbeelden hiervan zijn bedrijven die actief zijn in de export van groente, fruit, vlees, visserij en transport, met een aanzienlijk aandeel van de omzet afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk. Hoewel verzekeraars voorzichtig zijn om dekking uit te breiden op de bedrijven met een hoge mate van afhankelijkheid, stelt de betere informatievoorziening hen vooralsnog in staat om het dekkingsbeleid zoveel mogelijk in stand te houden. Uiteraard moet in de loop van 2021/2022 blijken of deze eerste inschatting juist is of dat men alsnog dekkingsbeleid moet aanpassen. Dit laatste zal voor een belangrijk deel samenvallen met de uiteindelijke gevolgen van Covid-19.
De invloed van Covid-19 op kredietlimieten
De Covid-19-pandemie had niet alleen forse impact op het verloop van de Brexit, maar ook op de wereldwijde economie. Maar toch, voor wat betreft kredietverzekering staan de gevolgen eigenlijk in schril contrast met de gevolgen van de financiële crisis in 2008/2009 (en in mindere mate 2011/2012). Hoewel een aantal sectoren, waaronder horeca, retail en de reisindustrie, zwaar geraakt is, hebben de steunmaatregelen vanuit de overheid de impact flink verzacht.
Om te beginnen heeft de garantie van ruim 12 miljard van de Nederlandse Straat ervoor gezorgd dat kredietverzekeraars bestaande kredietlimieten zoveel mogelijk in stand hebben kunnen houden. Zonder deze staatsgarantie hadden de negatieve vooruitzichten gezorgd voor een bijstelling van het dekkingsbeleid, met limietreducties als gevolg. Naast het voorkomen van deze acute ingreep heeft de garantie verzekeraars ook in staat gesteld zich coulant op te stellen voor langer uitblijvende betalingen. Dit middels een tijdelijke aanpassing van de polisvoorwaarden op het gebied van incassomeldingen.
Daarnaast hebben de steunmaatregelen voor bedrijven ervoor gezorgd dat een forse stijging in het aantal faillissementen is uitgebleven, waarmee ook een stortvloed aan incasso- en schademeldingen uitbleef. Maar tot zover het goede nieuws… De huidige verwachting is dat dit slechts een uitgesteld effect is. Zodra de steunmaatregelen worden afgebouwd, lijkt het onvermijdelijk dat er alsnog een stroom van incasso- en schademeldingen op gang komt. Op de achtergrond vindt ook nog steeds een actieve risicobeoordeling plaats. En verzekeraars anticiperen alvast op de afloop van steunmaatregelen door al vroeg informatie in te winnen over hoe bedrijven er na afloop van 2020 voorstaan.
Domino-effect: behoefte aan hogere limieten
Het in stand houden van dekking is bovendien slechts een deel van de oplossing. Nu er langzaam meer perspectief komt, wordt in verschillende markten al geanticipeerd op het einde van de lockdown. Dit zorgt nu al voor een stijging in bijvoorbeeld de grondstofprijzen van hout en metaal. Dit zorgt automatisch voor een verhoogde limietbehoefte voor bedrijven aan het begin van de keten. Dit gaat ongetwijfeld als een soort domino-effect doorwerken naarmate de economie verder op gang komt.
Verzekeraars gaan daardoor steeds vaker geconfronteerd worden met hogere limietbehoeftes. Terwijl de informatie die nodig is voor de beoordeling hiervan – de jaarcijfers van 2020 – naar verwachting bij de meeste bedrijven juist minder goed is. Binnen de kredietverzekeringsmarkt staat men dus voor een belangrijke uitdaging. Er moet nog beter onderscheid worden gemaakt tussen goede en slechte risico’s. Zodat kan worden voldaan aan de vraag van verzekerden op bedrijven die in de goede categorie vallen. Het zou in ieders belang moeten zijn – de verzekerde leveranciers en hun afnemers, maar ook de verzekeraars zelf – om juist op deze bedrijven meer dekking te bieden om aan de gestegen limietvraag te kunnen voldoen.
Wilt u meer weten over de mogelijkheden om de risico’s van Brexit en Covid-19 af te dekken? Bij Xolv denken we graag met u mee om tot een maatwerkoplossing te komen.
